W Japonii buddyzm zen znany jest od VII wieku, ale dopiero w XII wieku przeżywa swój rozkwit. Ważną rolę w tym rozwoju odegrali dwaj mnisi Eisai (1141-1215) oraz Dogen (1200-1253). Wyruszyli oni do Chin, by po pewnym czasie wrócić z przeświadczeniem, iż buddyzm zen jest najsłuszniejszą drogą do...
Encyklopedia Japonii
Buddyzm
Ten konglomerat filozofii życia i religii wywodzi się z Indii. "W formującym się nowym społeczeństwie indyjskim pierwszoplanowymi wartościami stawały się bogactwo materialne i brutalna przemoc". Jednak równocześnie wolność myśli stwarzała warunki do rozwoju nowych spekulacji religijno-filozoficznych. Ta wielka religia wzięła swą nazwę od przydomka jej znakomitego twórcy. W latach 560-480 p.n.e. żył tam książę z rodu Siakjów - Siddhartha Gautama. Dziś terytorium to należy do Nepalu. Niewiele wiadomo na temat jego życia, gdyż w świadomości mieszkańców Indii brak jest poczucia historycyzmu. Wiele opowieści poświęconych życiu Buddy zasługuje na miano mitów i legend a nie faktów historycznych. Jego matka zmarła wkrótce po narodzinach dziecka. Chłopiec został otoczony troskliwą opieką przez siostrę. Niezwykłe znaczenie Siddhartha dla losów świata wyjawił znany jogin Asita. Przewidywał on, że dziecko przyniesie światu jasność i wyzwolenie. Lata mijały, a chłopiec odrastał w otoczeniu nauczycieli i opiekunów. Zawsze był niezwykle wrażliwym młodzieńcem. Jego ojciec obawiał się, że książę wejdzie kiedyś na drogę sannjasinów - tułaczy i żebraków poszukujących prawdy i ukojenia. Dlatego dbano, aby nigdy nie zetknął się z ludzkim nieszczęściem, niedolą, bólem, złem i brzydotą. Książe mieszkał w trzech pałacach wybudowanych specjalnie dla niego. W każdym z nich spędzał inną porę roku. Pałace te pełniły rolę izolatora młodzieńca od społeczeństwa. Młody książę poślubił córkę rodu Siakjów. Wiódł sielskie życie arystokraty.
Hasło dodał(a): Hatamoto
Zobacz także