Ponura i pełna krwi historia młodej kobiety - zabójczyni. Japonia końca XIX w. Walka nowego porządku ze starym. Okres otwarcia Kraju Kwitnącej Wiśni na kulturę europejską i amerykańską. Podstawą tej historii jest przymusowy pobór do wojska młodych wieśniaków. Strach przed opuszczeniem rodzinnych stron powoduje falę korupcji. Chłopi łatwo wierzą ubranym na biało urzędnikom państwowym, że mogą wykupić się od poboru. Okazuje się jednak, że wszyscy i tak zostają wcieleni do armii.

Nienawiść prostych ludzi przenosi się na każdego ubranego na biało. Bardzo często ofiarami padają zeuropeizowani Japończycy w lato noszący zgodnie z modą jasne ubrania. Tak też stało się z rodziną głównej bohaterki filmu. Ona staje się później mścicielem. Ma w życiu tylko jeden cel, zbić tych co zamordowali jej ojca i wielokrotnie zgwałcili jej matkę. Wśród tych ludzi jest również jej biologiczny ojciec, ale dla niej to nie ma znaczenia. Opętana zemstą wpojoną jej od maleńkości, najpierw wiele lat szkoli się w sztukach walki, szczególnie władaniu mieczem i perfekcyjnym zabijaniu.

Na tej historii oparta jest jedna z pierwszych mang z początku XX wieku.

Muszę przyznać, że trochę mnie ten film rozczarował. Moim zdaniem sceny walk, szczególnie trafienia przeciwnika są przejaskrawione. Fontanny czerwonej farby tryskające praktycznie z każdej rany, które zadaje bohaterka, przy jednoczesnym zwykłym krwawieniu z ran, które jej zadają przeciwnicy są przesadzone. Dość rozwlekła scena finałowa na balu maskaradowym. Natomiast same pomysły miejsc jak i sposobu przeprowadzania pojedynków mogą wzbudzić zainteresowanie. Ciekawie zostało pokazane szkolenie zabójczyni, nie w jednej sekwencji, ale jakby na fali wspomnień w kilku miejscach filmu. Również podobała mi się muzyka. Niezwykle nastrojowa, dopasowana do postaci bohaterki.

Jest to pozycja, którą za pewne będą oczarowani wszyscy miłośnicy mangi, ale według mnie odbiega trochę od wielkiej klasyki japońskiego kina. Mimo wszystko film warty obejrzenia i zmuszający do zastanowienia nad kolejami ludzkiego losu.

Tytuł japonski: Shurayuki-hime
Reżyseria: Toshiya Fujita
Scenariusz: Kazuro Kamimura, Kazuo Koiko
Muzyka: Masaki Hirao
Zdjęcia: Masaki Tamura
Rok produkcji: 1973
Czas trwania: 97 min.

Dźwięk zapisany w formacie DD 2.d.
Ścieżka dźwiękowa oryginalna, polskie napisy lub lektor do wyboru.
Format; 16:9.
Obraz kolorowy.
Płyta jednostronna dwuwarstwowa.